شعر

۶ بازديد
آسمانت گرد باد ، ای زمین
ای کرده بر بخت ما کمین
نگذاشته ای ذره ای آرامشم
برنداشته ای لحظه ای خواهشم
نفرین بر چرخت که بَرِ ما نمی‌چرخی
روزیت بر باد که بَرِ ما نمی بخشی
اقبال بنده از روز ازل ، عهد بسته
که شوم تا حوالیِ ابد خسته
خواسته ما چرخیدنِ چرخی نبود 
 اما بچرخیدی و بکردی ، بختم کبود
نویسنده: زهرا لقالیمی